Specyfiką żywienia brojlerów jest fakt, że ptaki powinny jak najwięcej jest i niekoniecznie dużo się ruszać, dlatego tak ważny jest odpowiedni dostęp do paszy dla ptaków w każdym wieku.

W momencie kiedy brojlery chodzą i szukają paszy tracą cenną energię, którą mogłyby być przeznaczyć na przyrost masy mięśniowej.

– Dlatego tak ważne jest, aby dobrać dla swojego stada odpowiednie karmidła – mówi Joanna Kotlarska-Radiković, właściciel firmy wyposażeniowej Twoja Ferma. – W nowoczesnej hodowli zmienił się trend ścielenia, kiedyś stosowano głównie słomę, teraz natomiast torf, pelet i sieczkę ze słomy. Zatem ściółka ma głębokość 0,5-1 cm, a nie 15 cm, jak kiedyś. Dlatego teraz potrzebujemy bardzo niską miskę, żeby kurczak mógł sięgnąć do paszy od pierwszego dnia – zaznacza specjalistka.

 

– Ja wolę karmidła płytsze, ponieważ to jest karmidło, a nie magazyn paszy. Wielu hodowców wybiera głębokie, ponieważ wchodzi do nich więcej paszy, czyli jest jej większy zapas. Czyli jeśli jest karmidło z wysokim rantem, to można nasypać mniej paszy i ptaki nic nie wysypią – mówi Darek Krzyżaniak, starszy ekspert ds. drobiu w firmie DeHeus. – Druga kwestia jest taka, że w paszy, choćby była najlepsza, zawsze jest frakcja pyłu, który odkłada się właśnie w karmidle. A w takim z  wysokim rantem może się go dużo nazbierać więcej, a trzeba wziąć pod uwagę, że on nie jest wskazany dla ptaków – konkluduje specjalista.

Przy wysokich karmidłach pisklęta muszą wejść do środka, aby dostać się paszy.

W płytkich karmidłach pasza jest na bieżąco dosypywana. Jest to plus dla ptaka, bo wiadomo, że świeże jest lepsze niż stare. Musimy pamiętać, że to samo karmidło obsługuje ptaka o wadze 40 gramów, ale także 2,5 kilograma pod koniec tuczu. Jeśli więc karmidła mamy zasypane do pełna, to ptaki dorosłe wyjedzą paszę w przeciągu dwóch, maksymalnie trzech godzin, a u pisklaków może doba nie wystarczyć. Mając wysoką temperaturę w kurniku oraz relatywnie dosyć wysoką wilgotność, a pasza leży długo, to poddana tym warunkom zaczyna się rozpadać, czyli z granulatu robi się pył. Pasza ma 11-12% wilgotności, a w kurniku jest 50- 60, więc nie ma się co dziwić, że wchłania wodę, która powoduje, że granulat ulega destrukcji. Zatem trzymanie długo dużej ilości paszy w karmidle nie sprzyja jej jakości.

Najważniejsza jest łatwa dostępność do paszy. Niektórzy producenci robią karmidła z gęstym żebrowaniem, tłumacząc swoje rozwiązanie tym, że dorosłe ptaki nie mogą wejść do środka.

– Mnie wydaje się, że lepsze są karmidła, które mają mniej żeberek. Dlaczego? Problem robi się w momencie, gdy małe pisklęta wchodzą do środka karmidła, bo mają tam ciepło i sucho. Następnie próbują wyjść, ale natykają na poprzeczkę w postaci ożebrowania karmidła i się blokują – mówi Joanna Kotlarska-Radiković.

Najistotniejszym problemem jest to, że przebywające w karmidle ptaki wypróżniają się na paszę, jednocześnie ją infekując, co może wpłynąć na szybki rozwój choroby w stadzie. Dariusz Krzyżaniak zaznacza, że miał taką sytuację w dwóch kurnikach, gdzie ściółka pod karmidłami była dodatkowo wyłożona papierem. W jednym kurniku papier był 5 dni i były gorsze przyrosty niż na fermie, gdzie papier był wyłożony 2 dni. W pierwszym karmidła były głębokie, a na drugim płytkie.

Karmidła powinny być łatwe w regulacji, tak aby móc dostosować wysokość osypu paszy do wieku ptaków. Istotną rzeczą jest także transport paszy. Żmijka nie może mieć luzu, ani być zbyt napięta, gdyż może to spowodować kruszenie się granulek paszy. Transport paszy musi być stabilny, a linia zawsze zasypana.

Przy wyborze karmideł trzeba wybrać kompromis. Czyli z jednej strony nie mieć w karmidle za dużo paszy myśląc o dorosłych ptakach, a z drugiej strony mieć jej jak najwięcej myśląc o pisklętach. Następnie trzeba wybrać płytkie karmidło, w którym nie będzie odkładał się pył z paszy. Najważniejsze, aby pamiętać, że magazynem paszy w fermie jest silos, a nie karmidło, które musi gwarantować dobry dostęp zarówno dla pisklęcia, jak i dorosłego ptaka. To wszystko sprawi, że przyrosty będą większe, podobnie jak zyski hodowcy.